...ویروس تاج‌دار که آمد، بهت و هراسی دامن‌گیر، روزمرگی‌هامان را دیگرگون ساخت. درخانه‌ماندن چاره‌ای بود که برای درامان‌ماندن، از آن گریز نبود.‌ ما در خانه ماندیم و گوش سپردیم به صدای پای مرگ که در کوچه‌پس‌‌کوچه‌های شهر قدم می‌زد. ما در خانه ماندیم و با اضطرابی که قد می‌کشید، دست‌وپنجه نرم کردیم و دعاگوی آن‌هایی بودیم که عاشقانه بر دردهای مردم مرهم نهادند. و اما این خانه‌نشینی‌ها، سوگ ازدست‌رفته‌ها، سایه‌ی سیاه هجوم کرونا و پی‌آمدهایش، نقشی عمیق بر لوح احساس و دفتر افکارمان حک کرد و ساعات و تجاربی شگفت برایمان رقم زد. از این رو بر آن شدیم تا حکایت آنچه زیر سقف خانه‌ها در این ایام گذشته است، به نگارش درآید. پس جایزه‌ی روزمره‌نویسی «از خانه بگو...» شکل گرفت و در ادامه به‌همت همبودگاه گزیده‌ای از آثار رسیده به دبیرخانه‌ی این جایزه، بر صفحات کتابی که پیش روی شماست انتشار یافت تا بماند به‌یادگار برای فرداها.
...